Sean
Member
Deyim halk arasında; öğrenim görmüş, okuma yazma bilen, kültürlü insanlar için kullanılır.
Eski dönemlerde kağıt çok zor bulunan bir şey olduğundan el yazması yazılar yazılırken ya da çoğaltılan kitaplar hazırlanırken sayfaların en küçük bir kısmının bile ziyan olması istenmezdi.
Yazılar parşömen denen bir kağıda yazılırdı ve sayfalar hazırlanırken pürüzler kaybolup kalem kayganlaşsın diye kağıt önce cilalanır sonra da üstüne ahar denen bir karışım sürülürdü.
Bu, yumurta akı ve nişasta ile hazırlanan ve suyla temas ettiğinde eriyen bir karışımdır. Bu yüzden hattatlar yazım sırasında bir hata yaptıklarında serçe parmaklarını ağızlarında ıslatıp kağıda sürerdi ve hata da ortadan kalkmış olurdu.
Yapılan hata bazen bir kelime bazen bir cümle olabildiği için hattatın parmağını ağzında ıslatması sırasında diline mürekkep tadı gelirdi. Bu durum sonucunda da, okuma yazma oranı düşük olduğu için, eğer bir kişinin diline mürekkep tadı geldiyse o kişinin ilim aldığı düşünülürdü ve kişi toplum içinde saygınlık görürdü.
alıntı
Eski dönemlerde kağıt çok zor bulunan bir şey olduğundan el yazması yazılar yazılırken ya da çoğaltılan kitaplar hazırlanırken sayfaların en küçük bir kısmının bile ziyan olması istenmezdi.
Yazılar parşömen denen bir kağıda yazılırdı ve sayfalar hazırlanırken pürüzler kaybolup kalem kayganlaşsın diye kağıt önce cilalanır sonra da üstüne ahar denen bir karışım sürülürdü.
Bu, yumurta akı ve nişasta ile hazırlanan ve suyla temas ettiğinde eriyen bir karışımdır. Bu yüzden hattatlar yazım sırasında bir hata yaptıklarında serçe parmaklarını ağızlarında ıslatıp kağıda sürerdi ve hata da ortadan kalkmış olurdu.
Yapılan hata bazen bir kelime bazen bir cümle olabildiği için hattatın parmağını ağzında ıslatması sırasında diline mürekkep tadı gelirdi. Bu durum sonucunda da, okuma yazma oranı düşük olduğu için, eğer bir kişinin diline mürekkep tadı geldiyse o kişinin ilim aldığı düşünülürdü ve kişi toplum içinde saygınlık görürdü.
alıntı